دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر می‌دهند اما دوتکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند!

پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم ،فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد.

آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ، به مراتب سر سخت تر و در رسیدن به هدف خود لجوجتر و مصمم تر است.

سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد.

اما آب... راه خود را به سمت دریا می یابد.

در زندگی، معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را، در دل نرمی وگذشت باید جستجو کرد.

گاهی لازم است کوتاه بیایی، گاهی نمیتوان بخشید و گذشت...اما می توان چشمان را بست و عبور کرد.

گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری

گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوز که نبینی

ولی با آگاهی و شناخت

آنگاه بخشیدن را خواهی آموخت